vincepeterson

Bu kitabı çok sevdim çünkü okuduğum diğer Carlyle kitaplarından tamamen farklı, bu yüzden Carlyle hayranları dikkat et: Bu kitapta aşırı duygusal, tatlı, sevgi dolu, hayran kahramanlar yok. Kahraman Kieran, bir kart oyununda kahramanın elini kazanır. Özellikle bir eşle ilgilenmiyor, ama bir anda, onu kendisinden daha kötü bir tırmıktan kurtarmaya karar verdi, ayrıca onu istiyor. Ayrıca, muhtemelen ölümcül bir hastalık geçirdiğini öğrendi, bu yüzden bu sonsuza dek onunla olacak gibi değil ... Fransa'da büyütülen Camille, 2 ay içinde 28. doğum gününden önce bir İngiliz kocasına ihtiyaç duyuyor, böylece bir kısmını kazanabiliyor büyükbabasının mirasını. Ayrıca 2 yıl içinde çocukla başa çıkmayı başarırsa, mirasın geri kalanını kazanacak ve böylece çapkın babasından bağımsız olacaktır. Bu yüzden, bu evliliğe devam etmekten çok mutlu, kocasını çocukla almak için kullanabileceğini ve bunun dışında onunla daha fazla ilgisi olmadığını düşünüyor. Sonuçta, ona zaten hiçbir şekilde güvenmemesi gerektiğini söyleyen bilinen bir tırmık. Hem Kieran hem de Camille kendi yükünü taşıyan insanlardır. Camille çok uzun zamandır kendi kendine yetiyor ve evliliklerinden sonra hala bütün gece içmeye ve dışarıda kalmaya devam eden Kieran'ın bakımının sadece acı çekmeye yol açacağına inanıyor. Öte yandan Kieran, mesafesini korumaya çalışır çünkü Camille'in onunla hiç ilgilenmezse ölümüyle başa çıkmasının daha kolay olacağına inanır. Ama ikisi de uyumsuz, daha önce hiç kimsenin sevmediği insanlar ve birbirlerine gördükleri özen ve nezaket onları bir araya getiriyor. Aralarında güçlü bir cinsel çekim olması da acıtmaz. Camille, Kieran için doğru kadındır; kendini imha yolundan çekecek ve aynı zamanda kalbine bir erkeğe güvenme korkusunun üstesinden gelebilecek kadar güçlü. Kieran fazla konuşmayan bir adamdır, ancak eylemleri Camille'ye, onları kabul etmeyi reddetse bile, sert cephesinin altında hassasiyet ve duygular olduğunu kanıtlar. Bu ikilinin kabuklarından çıkmak ve her gün yavaş yavaş aşık olmak için her gün küçük adımlar attığını görmek hoşuma gitti. İlk görüş maçında bir aşk ya da tatlı, hassas, genç bir romantizm değildi. Hem Camille hem de Kieran gerçek yetişkinler gibi davrandılar ve taşıması gereken çok ağır bagajları vardı. İki yabancıdan birbirlerini derinden önemseyen iki kişiye geçiş pürüzsüz ve geçici ve yumuşaktı ve ne çok hızlı ne de çok yavaştı; bu kahramanlar için ani bir epifan yok. Aynı zamanda Carlyle'nin genel melodramından, duygusallıktan ve çiçekli diyaloglardan arındırıldı. Uzak ve kendini kontrol eden kahramanlardan / kahramanlardan daha tatlı ve sevgi dolu insanlar bunu geçmelidir.

2020-01-17 23:33