Diana Ortscheid Ortscheid itibaren Westhill, Inverness, Highland IV2 5FE, İngiltere itibaren Westhill, Inverness, Highland IV2 5FE, İngiltere

Bazı hikayeleri okumadan gidebildiğim, ama kapakta (yazar ya da editör) ağrının adı olan herhangi bir şey bence bir şansı hak ediyor.

Bu, daha önce Leinenkugel bira bardaklarının arkasına basılmış tarihi factoidlerin bir derlemesi gibi görünüyor. Bu konuda mutlaka yanlış bir şey olmadığı için - sonuçta beni biraz bira severim - ve kalabalık bir otobüs bağlamında telefonumda biraz keyifli bir okuma. İlginç karşı-mantıksal öykülerle doludur, eski ve daha yakın tarihli politikacılardan çekimler ve görünüşte saçma bir sırayla kitabı noktalayan hiciv türünün çizgi film figürleri. Kesinlikle bilimsel olarak yaklaşan hiçbir şey yoktur, çünkü sürekli değişen içerik, tıkanmış bir laboratuar faresinin dikkat süresine sahip olanlar için yazıldığını ima eder. Bu benim en büyük sorun zaman zaman (veya, bazı diğer incelemelere göre, çok sık) gerçek bükme. Örnek olarak, yazar Knickerbockers'ın kurucusu ve bu nedenle organize beyzbol oyuncusu Alexander Cartwright'ın nihayetinde 1938'de “Cooperstown Tapınağı” na dahil edildiğini kabul ediyor. birinci indüktör sınıfı sadece iki yıl önce seçildi ve fiziksel salonun kendisi 1939'a kadar tamamlanmadı. Burada yalan yok, sadece hikayeyle ilgili her şeyi desteklemeye yönelik tartışmalı bir ifade. Sonra ABD İç Savaş Generallerinden R.L. Lee ve ABD S. Grant'den sadece Grant'in kölelerinin olduğu oldukça şaşırtıcı bir açıklama okudum! Büyüleyici ama belki de Lee hakkındaki PBS belgeselinden daha az büyüleyici Birkaç hafta sonra, iki yüz kölesinden belli bir ayrıntıda bahsetmiştim! Aman tanrım, bu davada kimin bursuna inanıyorum? Başka bir yerde, bu kitap daha sonra revize edildikten sonra bile şüpheli “gerçekler” hakkında daha uzun listeler var. Bununla birlikte, bunların çoğunun temelde olgusal olduğuna inanmalıyım. Bence asıl sorun, küçük bir yer işaretinin veya ücretsiz anahtar zincirinin bir tarafına sığabileceğinden daha fazla açıklamaya ihtiyaç duyan içeriğe sahip, öz ve zekice olma çabası etrafında dönüyor. Ruh halime bağlı olarak genellikle böyle bir şeye tek bir yıldız fırlatabilirim, ancak okumak sadece 2,7 saat sürdü ve son aylarda bu çok takdir ediliyor - Üç Yıldız!

Bu benim ilk Richelle Mead kitabım. Bir süredir TBR kazığımdaydı. Fae unsuru yüzünden işaretledim ve gerisi beni içeri çekmeyi umuyordu. Hikaye, söylenmeden ve yapılmadan önce birçok şeydi. Kahramanımız Eugenie Markham, çok çeşitli doğaüstü istilaları çekenlere hayalet avı tipi porsiyonlar sunan güçlü bir şaman. Okuduğum ve beğendiğim ilk şaman. Çoğu enkazsız ve aptalcaydı. Birkaç vaka üzerinde çalışırken, bu doğaüstü varlıkların gerçek adını bildiğini fark eder. Bu yeni bir gelişme, kabul edilemez ve tehlikeli. Her zamanki gibi Eugenie, kim olduğunu düşündüğünü yeniden tanımlayan sırlara ve iyi bir önlem için atılan kötü bir kehanete sahiptir. Dünyasına geçebilecek her şeyden kaçıyor. Bazıları onun ölmesini isterken, çoğu dünyayı yöneteceğine inanan bir çocukla baba olmak ister. Evet, doğru. Bir iki kahramanı olmayan bir kahraman nedir? İki tane ile gidelim. İlk tanıştığı ve aşık olduğu tilki değiştiren Kiyo var. Bu ilişkinin aşk kısmını alamıyorum ama kabul ediyorum çünkü yazarın gitmek istediği yer burası. Sonra hikayeye, istemediği veya güvenmediği bir 'arkadaş' olarak gelen Dorian var. Hikaye beni hiç sevmediğim bir yöne götürüyor. Eugenie bir fahişe türü olmasa da, iki erkeğe ilgi duyuyor ve elbette ayrı ayrı onlarla seks yapıyor. Bayan Mead'in Eugenie için nihai gündemini bilmeden, bunun nasıl Anita Blake veya Meredith Gentry (Laurell K. Hamilton'un karakterleri) tipi bir duruma dönüşebileceğini görebiliyordum. Bu harika bir karakter kaybıdır, ancak ilk kez olmaz. Umarım bu gerçekleşmez. Bu kitap için en büyük artılar mizah, ilginç karakterler ve pacing idi. Her şey iyi yapılmış ve birbirine uyuyor. Eğlendirir. Değiştirici ölürse veya karışımdan çıkarılırsa, diziye gelecekte bir noktada devam edeceğime inanıyorum.

Tamamen zorlayıcı bir okuma değil, ilginç.

John Lance tekrar yaptı! Priscilla Holmes ve Cam Terlik Vakası'nda yeni bir bükülme ile eğlenceli bir çocuk kitabı yazdı. Sarayda bir dansa giden ve prensle dans eden, sonra acele eden ve sihirli cam terliğini kaybeden güzel bir kızla ilgili olan tanıdık bir masaldan bazı ilginç referanslar var. Ace Detective Priscilla, prens tarafından topa dans ettiği güzel prensesi bulması için çağrılır. Böylece işe koyulur. İpuçlarını takip etmeye başlar ve kayıp prensesin gizemini çözmek için sıralaması gereken 3 ipucu bulur. Bunlar: “1. Balkabağı koçu 2. Büyülü bir cam terlik 3. Bir çift gizemli yabancı. Biri kayıp prensesle aynı büyüklükteki ayakkabıyı giyiyor. ”Mercek'le konuşmak için Glassblowers Gary'a, ardından The Magic Bean'e ipuçlarını takip ediyor. Bu onu Mag Teyze'nin evine ve iki gizemli yabancıya götürür. Ace Detective statüsü nedeniyle, yakında ipuçlarını bir araya getirir ve prens ortaya çıktığında prensesi bulur. Sonra bükülme geliyor. Bu inceleme için, hepsinin sonsuza dek mutlu yaşadığını söylemek için yeterli. Çocukluğunuzdan hatırlayabileceğiniz hikayeden biraz farklı olan neler olduğunu öğrenmek için kitabı okumalısınız. Asa dedektifi hakkında ilk kitapta yaptığı gibi Diana Navarro tarafından uygun şekilde yapılan çizimler, okuyucuya kitaptaki karakterler hakkında kesin bir fikir verir. Sanatında tasvir ettiği arka plan da çok iyi. John Lance, eşi, iki kızı ve iki küçük çılgın Labrador Retriever ile Massachusetts'te yaşıyor. Ailesiyle zaman geçirmekten, bahçede okumaktan, yazmaktan ve çalışmaktan hoşlanır.

The Cat in the hat was the best book I ever read in my life time.

one of the best ever. it had me thinking, still has me thinking. i read this every few years.